هر آنچه باید در مورد رنگ مو بدانیم

رنگ مو از جمله محبوب‌ترین روش‌ها برای تغییر ظاهر و ابراز شخصیت افراد است. رنگ مو یکی از مهم‌ترین عواملی است که می‌تواند تأثیر زیادی در ظاهر و احساس فردی داشته باشد. در ادامه یک راهنمای جامع درباره همه موارد مرتبط با رنگ مو ارائه شده است:

شناخت پایه رنگ مو

پایه رنگ مو به معنای رنگ طبیعی مو است و بر اساس آن رنگ‌های مختلف دسته‌بندی می‌شوند. معمولاً به رنگ‌های طبیعی مو، اعداد ۱ تا ۱۰ اختصاص داده می‌شود:

• ۱: مشکی
• ۲: قهوه‌ای خیلی تیره
• ۳: قهوه‌ای تیره
• ۴: قهوه‌ای متوسط
• ۵: قهوه‌ای روشن
• ۶: بلوند تیره
• ۷: بلوند متوسط
• ۸: بلوند روشن
• ۹: بلوند خیلی روشن
• ۱۰: بلوند پلاتینه

شناخت اکسیدان و تأثیر آن در رنگ مو

اکسیدان ماده‌ای است که با رنگ ترکیب می‌شود تا به لایه‌های داخلی مو نفوذ کند:

• شماره 6% (Vol. 20): مناسب برای پوشش سفیدی مو یا روشن کردن یک تا دو درجه.
• شماره 9% (Vol. 30): برای روشن کردن دو تا سه درجه.
• شماره 12% (Vol. 40): برای روشن کردن‌های بیشتر یا دکلره.

نسبت ترکیب رنگ و اکسیدان

نسبت ترکیب رنگ و اکسیدان یکی از مهم‌ترین عواملی است که بر نتیجه نهایی رنگ مو تأثیر می‌گذارد. این نسبت بسته به نوع رنگ، هدف از رنگ‌آمیزی، و درجه روشنایی یا تیرگی مورد نظر متفاوت است. در ادامه، دستورالعمل‌های کلی ارائه شده است:

• برای رنگ موهای دائمی:
  نسبت معمول 1:1 است؛ یعنی به ازای هر 1 واحد رنگ، 1 واحد اکسیدان استفاده می‌شود.
• برای روشن‌تر کردن موها:
  نسبت می‌تواند 1:1.5 باشد؛ یعنی 1 واحد رنگ و 1.5 واحد اکسیدان.
  (این نسبت در روشن کردن موها یا زمانی که رنگ‌های بلوند استفاده می‌کنید مناسب است.)
• رنگ‌های نیمه‌دائم:
  ممکن است به نسبت 1:2 نیاز داشته باشند (بیشتر اکسیدان برای روشن‌تر شدن رنگ).

تاثیر تغییر نسبت‌ها

• نسبت کمتر از استاندارد (رنگ بیشتر):
  رنگ غلیظ‌تر شده و ممکن است به درستی روی مو عمل نکند.
• نسبت بیشتر از استاندارد (اکسیدان بیشتر):
  رنگ روشن‌تر شده اما ممکن است پوشش‌دهی کامل نداشته باشد یا رنگ پایداری کمتری پیدا کند.

مثال‌هایی برای ترکیب

• تیره کردن موها (مشکی یا قهوه‌ای):
  • رنگ مشکی 1: اکسیدان 6% (نسبت 1:1).
• روشن کردن موها (بلوند یا روشن‌تر):
  • رنگ بلوند: اکسیدان 9% (نسبت 1:1.5).
• رنگ فانتزی (آبی، بنفش):
  • رنگ فانتزی: اکسیدان 6% یا بدون اکسیدان (برای رنگ‌های موقت).

آشنایی با اصول رنگ مو

• پایه (Base Color): رنگ طبیعی مو که درجه تیرگی یا روشنی آن بین 1 تا 10 تعریف می‌شود:
• 1: مشکی بسیار تیره
• 10: بلوند پلاتینه (روشن‌ترین)
• تون (Tone): تعیین‌کننده گرمایی یا سردی رنگ است:
• گرم: شامل رنگ‌هایی با طیف قرمز، طلایی، مسی
• سرد: شامل خاکستری، دودی، نقره‌ای، خاکی
• خنثی: تعادل بین گرم و سرد، مثل قهوه‌ای طبیعی.

مفهوم تون رنگ مو علاوه بر پایه (روشن یا تیره بودن)، ممکن است گرمایی (Warm) یا سرد (Cool) باشد. تون‌ها تأثیر زیادی بر روی نتیجه نهایی رنگ مو دارند.

• گرم: شامل رنگ‌هایی مانند طلایی، قرمز، مسی
• سرد: شامل رنگ‌هایی مانند خاکی، نقره‌ای، خاکی آبی

درک رنگ درجه روشنایی (level) نشان‌دهنده روشنایی یا تیرگی رنگ است. برای مثال، درجه ۱ نشان‌دهنده رنگ مشکی و درجه ۱۰ رنگ پلاتینه است. با ترکیب رنگ‌های مختلف، می‌توانید درجه روشنایی دلخواه خود را به دست آورید.

ترندهای رنگ مو

• رنگ‌های بالیاژ (Balayage): ترکیبی طبیعی از رنگ‌ها.
• آمبره (Ombre): روشن شدن تدریجی از ریشه به ساقه.
• رنگ‌های فانتزی: صورتی، آبی، بنفش، سبز.

انواع رنگ موها

رنگ‌های مو انواع مختلفی دارند:

• رنگ موقت: این رنگ‌ها معمولاً بین ۱ تا ۲ هفته ماندگاری دارند و بیشتر برای تغییرات موقت یا امتحان کردن رنگ جدید استفاده می‌شوند.
• رنگ نیمه دائم: این نوع رنگ‌ها بین ۴ تا ۶ هفته دوام دارند و بدون آسیب زیاد به موها، رنگ تغییر می‌کند.
• رنگ دائم: این رنگ‌ها بیشترین ماندگاری را دارند و رنگ مو را به صورت دائمی تغییر می‌دهند. معمولاً برای پوشش موهای خاکستری یا روشن کردن موها استفاده می‌شود.
• فانتزی: شامل رنگ‌های روشن مانند آبی، بنفش، صورتی که معمولاً روی موهای دکلره‌شده استفاده می‌شوند.
• گیاهی: ساخته شده از ترکیبات طبیعی مانند حنا، که آسیب کمتری به موها وارد می‌کند.

مراحل رنگ کردن مو

رنگ کردن مو شامل چند مرحله است:

• آماده‌سازی: شستن یا نیاشیدن مو قبل از رنگ کردن برای جذب بهتر رنگ ضروری است.
• ترکیب رنگ: رنگ معمولاً با اکسیدان ترکیب می‌شود تا بتواند به لایه‌های عمیق مو نفوذ کند.
• مدت زمان قرار گرفتن رنگ: این مدت زمان بسته به نوع رنگ و روشنایی مورد نظر متفاوت است.
• شستشو: پس از مدت زمان مشخص، موها شسته و خشک می‌شوند تا رنگ نهایی مشاهده شود.

مزایا و معایب رنگ مو

مزایا:

• تغییر در ظاهر و افزایش جذابیت.
• پوشاندن موهای سفید.
• ایجاد اعتماد به نفس.

معایب:

• خشکی و شکنندگی مو به دلیل مواد شیمیایی.
• هزینه‌های نگهداری بالا.
• حساسیت‌های احتمالی پوستی.

نکات مراقبتی پس از رنگ کردن

• استفاده از شامپو و نرم‌کننده مخصوص موهای رنگ شده: این محصولات معمولاً بدون سولفات و مخصوص حفظ رنگ هستند.
• مرطوب نگه‌داشتن موها: رنگ کردن ممکن است موها را خشک کند، بنابراین استفاده از ماسک‌های مرطوب‌کننده ضروری است.
• پرهیز از حرارت زیاد: برای جلوگیری از آسیب دیدن بیشتر، از استفاده از ابزار حرارتی مثل سشوار و اتو مو به حداقل برسانید.

پوشش دادن موهای سفید خاکستری با رنگ کردن

برای پوشاندن موهای خاکستری، معمولاً رنگ‌های دائم استفاده می‌شود. رنگ‌های گرم مانند قهوه‌ای یا قرمز برای پوشش موهای سفید بهتر عمل می‌کنند.

چالش‌های رایج در رنگ مو

• رنگ نگرفتن موها: ممکن است به دلیل اشتباه در ترکیب رنگ یا مقاومت موها باشد.
• رنگ غیرمنتظره: به دلیل تون‌های زیرین مو یا ترکیب اشتباه رنگ.

رفع رنگ مو (ریموور)

در صورت عدم رضایت از رنگ، از ریموور یا شامپوهای شفاف‌کننده استفاده می‌شود. این فرآیند مو را به رنگ طبیعی نزدیک می‌کند.

دلیل موهای آسیب دیده هنگام رنگ کردن

اگر رنگ مو زود از بین می‌رود، می‌توان از محصولات ترمیمی یا رنگ‌های موقت برای بازگشت به رنگ اولیه استفاده کرد. به علاوه، رنگ کردن مجدد موها بعد از مدتی می‌تواند موجب آسیب دیدن بیشتر موها شود، بنابراین بهتر است بین دفعات رنگ کردن فاصله بیفتد.

• مواد شیمیایی: رنگ‌های شیمیایی ممکن است موجب خشکی و شکنندگی مو شوند.
• حساسیت پوست سر: برخی افراد به ترکیبات رنگ مو حساسیت دارند که می‌تواند باعث التهاب یا خارش شود.

رنگ مناسب بر اساس تناژ پوست

• پوست روشن: رنگ‌های سرد مانند خاکی، نقره‌ای یا بلوند روشن به پوست روشن می‌آید.
• پوست متوسط: رنگ‌های گرم‌تر مانند قهوه‌ای شکلاتی یا بلوند طلایی مناسب است.
• پوست تیره: رنگ‌های غنی و عمیق مانند قهوه‌ای تیره، مشکی، یا رنگ‌های زرشکی و قرمز می‌تواند بهترین انتخاب باشد.
• پوست گندمی: رنگ‌های گرم و طبیعی (کاراملی، شکلاتی، قهوه‌ای روشن).

تفاوت رنگ کردن مو در خانه یا سالن

اگرچه بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند که در خانه موهای خود را رنگ کنند ارزان‌تر ولی با خطر خطا بالا، اما مراجعه به سالن‌های شعب نانا برای رنگ کردن موها مانند هایلایت، لولایت، بالیاژ با آمبره، یا رنگ‌های روشن، توصیه می‌شود تا نتایج مطلوب‌تری بدست آید و از آسیب به مو جلوگیری شود.

نکات رنگ کردن مو در خانه

• همیشه تست حساسیت روی پوست انجام دهید.
• دستورالعمل رنگ را به دقت دنبال کنید.
• از دستکش برای جلوگیری از رنگی شدن دست‌ها استفاده کنید.

مواد و ترکیبات تشکیل دهنده رنگ مو

رنگ مو از ترکیبات شیمیایی و گاهی طبیعی ساخته می‌شود که به ایجاد، تثبیت و حفظ رنگ روی مو کمک می‌کنند. در ادامه، ترکیبات اصلی تشکیل‌دهنده رنگ مو و عملکرد آنها توضیح داده شده است:

آمونیاک (Ammonia):

• وظیفه: باز کردن کوتیکول مو برای نفوذ رنگ به داخل ساقه مو.
• ویژگی: قلیایی بودن آمونیاک باعث فعال‌سازی رنگ و اکسیدان می‌شود.
• جایگزین: در برخی رنگ‌های فاقد آمونیاک از مونو اتانول آمین (MEA) استفاده می‌شود.

پراکسید هیدروژن (Hydrogen Peroxide):

• وظیفه: اکسید کردن رنگدانه‌های طبیعی مو (ملانین) و تثبیت رنگ مصنوعی.
• ترکیب: موجود در اکسیدان با درصدهای مختلف (6%، 9% و 12%).

پارافنیلن دی‌آمین (PPD – Para-Phenylenediamine):

• وظیفه: ایجاد رنگ دائمی و غنی.
• ویژگی: باعث تولید طیف‌های تیره‌تر می‌شود.
• جایگزین: در رنگ‌های بدون PPD از پارا تولوئن دی‌آمین (PTD) استفاده می‌شود.

رنگدانه‌ها (Pigments)

• طبیعی: برای رنگ‌های گیاهی مانند حنا.
• مصنوعی: شامل ترکیبات شیمیایی که رنگ اصلی را به مو می‌دهند.

مواد نرم‌کننده (Conditioners)

• هدف: کاهش خشکی و آسیب‌دیدگی پس از رنگ کردن.
• نمونه‌ها: پروتئین‌ها، سیلیکون‌ها، یا مواد مرطوب‌کننده.

تثبیت‌کننده‌ها (Stabilizers)

• هدف: افزایش ماندگاری رنگ و جلوگیری از تغییرات ناخواسته.
• نمونه: سدیم سولفیت یا سدیم بنزوات.

حلال‌ها (Solvents)

• هدف: کمک به حل شدن رنگدانه‌ها و سایر مواد در ترکیب.
• نمونه: آب دیونیزه یا الکل.

مواد معطر (Fragrances)

• هدف: کاهش بوی تند آمونیاک و بهبود تجربه استفاده.
• ویژگی: معمولاً به میزان کم اضافه می‌شوند.

مواد گیاهی و طبیعی (در رنگ‌های گیاهی)

• حنا: رنگدانه‌ای طبیعی برای رنگ‌های قرمز یا قهوه‌ای.
• بابونه: برای روشن کردن مو.
• آلوئه‌ورا یا روغن آرگان: برای نرم کردن و کاهش خشکی.

ترکیبات محافظت‌کننده

• هدف: کاهش آسیب به مو و پوست سر.
• نمونه: ویتامین E، پروتئین‌های کراتین، پانتنول.

مواد قوام‌دهنده (Thickeners)

• هدف: ایجاد غلظت مناسب برای استفاده راحت‌تر.
• نمونه: کربومر یا گلیسرین.

مواد نگهدارنده (Preservatives)

• هدف: جلوگیری از فساد محصول.
• نمونه: پارابن‌ها یا اسیدهای آلی.

عملکرد ترکیبات در کنار هم

1. آمونیاک کوتیکول مو را باز می‌کند.
2. پراکسید هیدروژن ملانین را اکسید می‌کند.
3. رنگدانه‌ها وارد ساقه مو شده و رنگ جدید را تثبیت می‌کنند.
4. مواد نرم‌کننده و محافظ، آسیب را کاهش می‌دهند.

نگرانی‌های رایج درباره مواد تشکیل‌دهنده

1. PPD و حساسیت‌ها: ممکن است باعث آلرژی شود. تست حساسیت قبل از استفاده توصیه می‌شود.
2. آمونیاک و خشکی: باعث خشکی مو می‌شود؛ بهتر است از رنگ‌های فاقد آمونیاک استفاده کنید.
3. ترکیبات شیمیایی: مصرف مکرر می‌تواند به ساختار مو آسیب برساند.

رنگ مو ترکیبی از مواد شیمیایی و افزودنی‌های مراقبتی است. انتخاب رنگ مناسب (با یا بدون آمونیاک) و توجه به مواد تشکیل‌دهنده آن می‌تواند از آسیب به مو جلوگیری کند و نتیجه‌ای مطلوب‌تر به شما بدهد.

سوالات متداول

• چند وقت یک‌بار موها را رنگ کنیم؟ هر 6 تا 8 هفته برای رنگ‌های دائم.
• آیا رنگ مو باعث ریزش می‌شود؟ در صورت استفاده نادرست، ممکن است.
• چطور از رنگ پریدگی جلوگیری کنیم؟ استفاده از محصولات تثبیت‌کننده و اجتناب از شست‌وشوی زیاد.